Espaciu-tiempu | |
---|---|
continuum (es) y fenómenu físicu | |
curved spacetime (en) | |
El espaciu-tiempu ye'l modelu matemáticu que combina'l espaciu y el tiempu nun únicu continuu como dos conceutos inseparablemente rellacionaos. Nesti continuu espaciu-temporal represéntense tolos sucesos físicos del Universu, acordies cola teoría de la relatividá y otres teoríes físiques. La espresión espaciu-tiempu aportó d'usu corriente a partir de la teoría de la relatividá especial formulada por Einstein en 1905, siendo esta concepción del espaciu y el tiempu unu de les meyores más importantes del sieglu XX nel campu de la física.
Acordies coles teoríes de la relatividá d'Einstein, el tiempu nun puede tar dixebráu de los trés dimensiones espaciales, sinón que al igual qu'elles, este depende del estáu de movimientu del observador. N'esencia, dos observadores van midir tiempos distintos pal intervalu ente dos sucesos, la diferencia ente los tiempos midíos depende de la velocidá relativa ente los observadores. Si amás esiste un campu gravitatorio tamién va depender la diferencia d'intensidaes de dichu campu gravitatoriu pa los dos observadores. El trabayu de Minkowski probó la utilidá de considerar el tiempu como una dimensión xeométrica más.
La definición d'espaciu-tiempu como un ente matemáticu únicu y continuu puede entendese dende una perspeutiva pseudoeuclidiana, que considera al Universu como un "espaciu de cuatro dimensiones" formáu por trés dimensiones espaciales físiques observables y por una "cuarta dimensión" temporal (más esautamente una variedá lorentziana de cuatro dimensiones). Un casu simple ye l'espaciu-tiempu usáu en relatividá especial, onde al combinar espaciu y tiempu nun espaciu tetradimensional, llógrase'l espaciu-tiempu de Minkowski.